تو قسمت من بودی من مالک تنهایی
از آخر این جاده ای کاش تو بیایی
من فردامو میبینم قلبی نیست توی سینم
فک کردی روی نیمکت تنها بی تو می شینم
منم مثل خودت میشم میرم تا جایی که جادست
به دنبال نگاهی که هنوزم یادش اینجا هست
نداره یاد تو پایان دوباره اومده ای جان
چی میشد آخر جاده تو بودی نقطه ی پایان
چه سخته توی این جاده بمونی بی کس و تنها
بشی مثل یه عابر که ندارهطاقت فردا
من از جاده نمی ترسم مسیرش سمت امیده
نویده با تو بودن هم به قلب خسته جون میده