نامداران و فرهیختگان صومعه سرا شهر ابریشم و نیلوفر

احسانبخش: آیت ا... صادق احسانبخش نماینده سابق ولی فقیه در گیلان و امام جمعه سابق رشت در روستای لیفشاگرد به دنیا آمد و با تالیف و ترجمه آثار ارزشمندی همچون آثار الصادقین، خوارج، نقش دین در خانواده، قیامت از دیدگاه قرآن و احادیث، خاطرات صادق، دانشوران و دولتمردان گیل و دیلم و .... نام خود را در عرصه فرهنگ و معارف کشور جاودانه نمود. وی در چهاردهم خرداد سال 80 درگذشت.

برزیگر: پروفسور انوش برزیگر در روستای میانده به دنیا آمد و دوره های دکترا و تخصص داخلی و فوق تخصص قلب و عروق را در دانشگاه شهید بهشتی (دانشگاه ملی سابق) گذرانید. وی عضو هیات امنای دانشگاه، عضو هیات ممتحنه (پره بورد) تخصصی وزارت بهداشت، عضو هیات مدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران و دادستان نظام پزشکی می باشد. حدود ده کتاب تخصصی و چندین مقاله علمی از وی در نشریات معتبر داخلی و خارجی منتشر گردیده است. وی سابقه انتخاب بعنوان محقق نمونه دانشگاهی را نیز در کارنامه دارد.

بهزادی: دکتر حمید بهزادی در روستای عربان متولد گردید و تحصیلات خود را در رشته های فلسفه حقوق و علوم تربیتی در تهران به پایان رسانید و سپس در دانشگاههای کلمبیا و ایندیانا ادامه داد. کتابهای «قدرتهای بزرگ و صلح بین المللی» و «ناسیونالیسم و تأثیر آن بر تصمیم گیری و روابط بین المللی» از مهمترین آثار وی می باشد. دکتر بهزادی در آبان ماه سال 56 چشم از جهان فرو بست.

تجلی پور: محقق و دانشمند معاصر دکتر مهدی تجلی پور در سال 1313 در روستای عربان دیده به جهان گشود. تالیف بیش از سی جلد کتاب در زمینه های مختلف علمی خصوصاً علوم طبیعی گواهی بر خستگی ناپذیر بودنش در راه دانش است. مهمترین اثر وی «دایره المعارف دانش بشر» می باشد. دکتر تجلی پور علاوه بر مسائل علمی و پژوهشی در زمینه های هنری صاحب نظر و بنیانگذار تئاتر در شهرستان صومعه سرا نیز بوده است. وی در تیرماه سال 81 جان به جان آفرین تسلیم کرد.

رهبر: ابراهیم رهبر به سال 1317 در صومعه سرا زاده شد و پس از کسب مدرک کارشناسی در رشته زمین شناسی و سالها تدریس بصورت تمام وقت به داستان نویسی و نمایشنامه نویسی پرداخت. از وی کتابهای مهربانان، سه نمایشنامه، دود و آه، چاپ آخر زندگی، من در تهرانم، در شهری کوچک، سوگواران، شاهد رسمی، نونو ، نام کسما و ... انتشار یافته است. در سالهای اخیر نیز بیش از سی داستان از وی در نشریات مختلف به چاپ رسیده است. ابراهیم رهبر از اعضای فعال گروه پژوهشگران ایران نیز می باشد.

عبدالقادر گیلانی: عارف بلندپایه، صوفی صافی نهاد، حضرت ابومحمد محیی الدین عبدالقادر بن ابوصالح گیلانی ملقب به «غوث اعظم» موسس سلسله علویه «قادریه» در سال 471 هجری قمری در روستای پشتیر صومعه سرا دیده به جهاد گشود. او علاوه بر مقام شامخی که در تصوف و عرفان داشت، شاعری توانا، حکیم، فیلسوف و دانشمند بود و آثار متعددی به زبانهای فارسی و عربی از خود به یادگار گذاشت. وی مدرسه ای به نام «باب الارج» احداث نمود که در آن ده رشته فقه و علوم را تدریس می نمود. وی در سال 650 هجری قمری درگذشت و در باب الشیخ بغداد به خاک سپرده شد.

صابری: کیومرث صابری ادیب، شاعر و طنزپرداز معاصر در سال 1320 در صومعه سرا به دنیا آمد و پس از چند سال تدریس در مدارس کسما در تهران ساکن گردید. مدتی به سرودن اشعار طنز در نشریه توفیق می پرداخت و تا اینکه از سال 63 و با ستون دو کلمه حرف حساب روزنامه اطلاعات و با نام مستعار گل آقا به عنوان طنزپردازی با سبک و زبان خاص خود مطرح گردید. انتشار مجموعه نشریات گل آقا از سال 69 تا زمان مرگش در سال 83 مهمترین فعالیت دوران زندگی وی بوده است.

صالح: سید عبدالوهاب صالح ضیابری در سال 1294 هجری قمری در روستای ضیابر دیده به جهان گشود و پس از طی دوره های علمی خصوصاً در زمینه های فقه و اصول در نجف اشرف اجازه اجتهاد دریافت نمود و یک دوره به عضویت مجلس موسسان درآمد. وی در سال 1357 هجری قمری درگذشت.

صومعه ای: شیخ سید ابوعبدالله معروف به صومعه ای از زاهدان و عارفان بزرگ قرن های چهارم و پنجم را صاحب کراماتی بسیار دانسته اند. مزار وی که به نام «بقعه شیخ عبدالله صومعی» معروف است هم اکنون در ابتدای جاده صومعه سرا به فومن قرار دارد. بعضی از منابع نام صومعه سرا را برگرفته از نام این عارف بلندپایه می دانند.

ضیابری: آیت الله حاج سید محمود موسوی ضیابری به سال 1307 هجری قمری در روستای ضیابر به دنیا آمد و پس از استفاده از محضر درس آیات عظام در نجف اشرف اداره حوزه علمیه گیلان را برعهده گرفت. وی به دلیل فعالیت بر ضد محمدرضا پهلوی مدتی دستگیر و زندانی شد. وی در سال 1361 بدرود حیات گفت و در شبستان مسجد آیت الله رودباری به خاک سپرده شد.

فروحی: دکتر علی فروحی متولد سال 1308 در صومعه سرا پس از طی دوره تخصصی جراحی عمومی در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران دوره های فوق تخصصی و تکمیلی جراحی را در کالج سلطنتی انگلستان و بیمارستانهای وابسته به دانشگاه لندن طی نمود وی علاوه بر ریاست بخش جراحی بیمارستان پورسینای رشت و تدریس در معتبرترین مراکز علمی ایران کتابهای «ارمینیان گیلان» و «پزشکان نامی گیلان» را نیز تالیف نمود. دکتر فروحی در بهمن ماه 1384 به دیار باقی شتافت.

کسمایی: حاج احمد کسمایی از معتبران کسما و عضو اولین گروهی بود که پیمان همکاری با میرزاکوچک خان جنگلی بست. وی در سالهای اولیه انقلاب جنگل به عنوان شخصیت دوم نهضت شناخته می شد. وی در اسفند سال 1330 و در سن 71 سالگی درگذشت.

مرادی: غلامرضا مرادی متولد سال 1327 در صومعه سرا پس از اخذ مدارج عالی تحصیلی در رشته های ادبیات و فلسفه به تدریس در مراکز آموزش عالی کشور پرداخت. وی در همه شیوه های شعر صاحب آثار وزین و معتبر می باشد. علاوه بر انتشار مداوم نشریه پیام شمال به مدت بیش از ده سال ، کتب بسیاری در زمینه شعر و داستان و تحقیقات ادبی نیز از او منتشر شده است.

مستقیم عربانی: حجه الاسلام والمسلمین شیخ علی مستقیم عربانی به سال 1305 شمسی در روستای عربان به دنیا آمد. وی در اوان جوانی به نجف اشرف عزیمت نموده و در دروس بزرگان از علمای آنجا تلمذ نمود. در اوائل انقلاب امامت جمعه شهر کوچصفهان را برعهده داشت تا اینکه در سال 1358 به دیار باقی شتافت. از وی مقالات بسیاری در زمینه علوم دینی به جای مانده است.

اخوان: هنگامه اخوان در سال 1334 و در روستای کلاشم پائین دیده به جهان گشود. وی بعد از طی دوره های آموزشی موسیقی نزد بزرگانی چون جواد معروفی، علی تجویدی، حبیب الله بدیعی، مرتضی حنانه و ... تحصیلات موسیقی خود را تا مقطع دکترا در خارج از کشور ادامه داد. از وی آثار موسیقی بسیاری به جا مانده از آن جمله می توان به اجراهای مشترک وی با استاد محمدرضا لطفی اشاره نمود. وی در حال حاضر مدرس موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می باشد.

مسعود: پروفسور احمد مسعود پزشک و دانشمند برجسته کشور در سال 1322 هجری شمسی در روستای لیموده و در خانواده ای متدین و مذهبی دیده به جهان گشود. وی علاوه بر دارا بودن مدرک دکترای تخصصی ایمونولوژی از فرانسه صاحب یکصد و بیست مقاله تخصصی می باشد و بیش از بیست عنوان کتاب تخصصی را نیز تالیف یا ترجمه نموده است. وی علاوه بر پزشکی در زمینه شعر و ادب نیز صاحب تالیفات قابل توجهی می باشد.

علاوه بر نامدارانی که ذکرشان رفت رفت می توان به تعداد قابل توجهی از اهالی علم و فرهنگ و ادب نیز اشاره نمود که شرح زندگی آنان ـ هرچند مختصر ـ مجالی بیش از این می طلبد. افرادی چون سید محمد عباسیه کهن ، تیمور برهان ، هوشنگ اقدامی ، سید جعفر مهرداد ، علی صفرنژاد ، قاسم پهلوان ، مهدی رضازاده ، عبدالرضا رضایی نیا ، ناصر پویان،سیدایمان ضیابری، شراره جعفری نژاد ، علیرضا مجلل ،مراد قلی پور ، اکبر گیلانی، شبنم کاتب،عزت الله زرندیان ، ابوطالب رضوی نژاد ، رحمت ساکت ، محمدسعید محصصی ،شاهین آروین ، تراب کمایی ، سمانه پوررحیمی ، رضا فدایی ،محمد آراسته، سیروس مجیدیان ، احمد عربانی ، پروفسور پوراحمدی ، ابراهیم اصلاح عربانی ، کامران سحرخیز ، بزرگ قانع صفت ، علی کسمایی ، بهارا بلالایی، سينا جهانديده، مجتبی دادفر،رضا کاظمی،حميدرضا اقبالدوست، خلیل حبیب دوست، حسين قاسمي، سيدجليل سيدهاشمي، سعيده حسينيان، علی جمالی، کیان بشردوست، علي اصلاحي، سيده حاتمه سيدزاده،رضا میرمعنوی ،مهین کسمایی ، محمد دلاور ، حمید زیده سرایی و ...