در ادامهی چهار یادداشت گذشته که به روایت مهمترین فرازهای گفتگوی رو در روی برخی از فعالان و نخبگان محیط زیست با شهردار تهران پرداخته شد، اینک میخواهم سخنان دکتر جلال الدین شایگان را انتشار دهم، استاد دانشگاه صنعتی شریف و رییس شاخهی محیط زیست فرهنگستان علوم ایران؛ سخنانی که بخشهایی از آن بسیار بحثبرانگیز و مهم ارزیابی شد.
استاد شایگان، سخنان خود را در چهار بند تنظیم و ارایه کرد:
1- آب تهران ناسالم است. بررسیها و اندازهگیریهایی که توسط خود من در خروجی تصفیهخانهها و چاههای آب تهران صورت گرفته، جملگی نشان از آلوده بودن این آب میدهد. اما نکته مهم این است که آب تهران فقط به نیترات آلوده نیست، بلکه یک مادهی خطرناکتر دیگر در آب تهران مشاهده شده است به نام TOC که یک پارامتر نسبتاً ناشناخته است که در هنگام کلر زدن به آب آشامیدنی به ترکیبات کلره تبدیل میشود که اغلب سرطانزا هستند. نکته نگرانکننده آن است که میزان این ماده از 3 تا 14 میلیگرم در جاهای مختلف – اعم از خروجی تصفیه خانهها تا چاههای آب متغیر است؛ در حالی که استاندارد آن در آب شرب باید صفر باشد. من از شما آقای شهردار میخواهم تا به این موضوع رسیدگی فرمایید، هرچند که میدانم مدیریت آب در تهران برعهدهی سازمان دیگری است.
2- معضل زبالهی تر هنوز در تهران حل نشده است، در صورتی که من طرحی دارم که خانوادهها به راحتی میتوانند زبالههای تر خود را به کمپوست تبدیل کنند و کتابی به زبان ساده در این خصوص نوشتهام که امیدوارم شهرداری تهران در توزیع آن بین مناطق شهری تسهیل فرماید.
3- متأسفانه جنگلکاریهای وردآورد در غرب تهران، به بهانه ساخت و ساز – آن هم برای تعاونیهای متعلق به شهرداری – دارد قلع و قمع میشود. دکتر شایگان این موضوع را حیرتآور و غیرقابل قبول دانست و به آقای قالیباف گفت: اگر مایل باشند، میتوانند اطلاعات جزییتری را در اختیارشان قرار دهند (موضوعی که شهردار قول پیگیری آن را دادند).
4- آخرین نکتهای که دکتر شایگان بر آن تأکید کردند، روند نگرانکنندهی تخریب محیط زیست نه فقط در تهران که در ایران بود؛ ایشان خواستار برانگیختگی بیشتر آحاد مردم شده و از نخبگان خواستند تا بنیادی با نام "بنیاد محیط زیست ایران" تشکیل دهند که بتوانند بدون وابستگیهای دولتی و صنفی به روشنگری در این حوزه بپردازند و از شهردار تهران خواست تا به این موضوع عنایت بیشتری کنند.
استاد شایگان، سخنان خود را در چهار بند تنظیم و ارایه کرد:
1- آب تهران ناسالم است. بررسیها و اندازهگیریهایی که توسط خود من در خروجی تصفیهخانهها و چاههای آب تهران صورت گرفته، جملگی نشان از آلوده بودن این آب میدهد. اما نکته مهم این است که آب تهران فقط به نیترات آلوده نیست، بلکه یک مادهی خطرناکتر دیگر در آب تهران مشاهده شده است به نام TOC که یک پارامتر نسبتاً ناشناخته است که در هنگام کلر زدن به آب آشامیدنی به ترکیبات کلره تبدیل میشود که اغلب سرطانزا هستند. نکته نگرانکننده آن است که میزان این ماده از 3 تا 14 میلیگرم در جاهای مختلف – اعم از خروجی تصفیه خانهها تا چاههای آب متغیر است؛ در حالی که استاندارد آن در آب شرب باید صفر باشد. من از شما آقای شهردار میخواهم تا به این موضوع رسیدگی فرمایید، هرچند که میدانم مدیریت آب در تهران برعهدهی سازمان دیگری است.
2- معضل زبالهی تر هنوز در تهران حل نشده است، در صورتی که من طرحی دارم که خانوادهها به راحتی میتوانند زبالههای تر خود را به کمپوست تبدیل کنند و کتابی به زبان ساده در این خصوص نوشتهام که امیدوارم شهرداری تهران در توزیع آن بین مناطق شهری تسهیل فرماید.
3- متأسفانه جنگلکاریهای وردآورد در غرب تهران، به بهانه ساخت و ساز – آن هم برای تعاونیهای متعلق به شهرداری – دارد قلع و قمع میشود. دکتر شایگان این موضوع را حیرتآور و غیرقابل قبول دانست و به آقای قالیباف گفت: اگر مایل باشند، میتوانند اطلاعات جزییتری را در اختیارشان قرار دهند (موضوعی که شهردار قول پیگیری آن را دادند).
4- آخرین نکتهای که دکتر شایگان بر آن تأکید کردند، روند نگرانکنندهی تخریب محیط زیست نه فقط در تهران که در ایران بود؛ ایشان خواستار برانگیختگی بیشتر آحاد مردم شده و از نخبگان خواستند تا بنیادی با نام "بنیاد محیط زیست ایران" تشکیل دهند که بتوانند بدون وابستگیهای دولتی و صنفی به روشنگری در این حوزه بپردازند و از شهردار تهران خواست تا به این موضوع عنایت بیشتری کنند.